mp3

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Ότι αισθάνεσαι να λες





Με δανεικό τίτλο από ένα τραγούδι του Λεωνίδα Μπαλάφα, που οι στίxοι του με αντιπροσωπεύουν απόλυτα, κάθομαι και σκέφτομαι το πόσο εύκολο μπορεί να είναι το να μιλήσεις για όλα εκείνα που αισθάνεσαι. Τα συναισθήματα μπορεί εύκολα να γίνουν ποτάμια ορμητικά, τα λόγια όμως πόσο δύσκολα βγαίνουν απ'τα χείλη;
Πόσο μάλλον όταν τα έχεις αφήσει χρόνια μέσα σου να ριζώσουν με τον φόβο ότι δεν πρόκειται να βρουν ποτέ την αποδοχή που ίσως θα ήθελες, με τον φόβο ότι μπορεί να χάσεις κι ότι ήδη έχεις.
Αλήθεια τι θαρρείς πως έχεις;
Τι τελικά όντως μας ανήκει;
Επιθυμίες θαμμένες, λόγια που δεν τολμάω να πω κι από χρόνια η σιωπηρή αποδοχή μου υπογεγραμμένη με τα πιο έντονα χρώματα κι αυτή από την σιωπή μου, σε πράγματα στα οποία ποτέ μου δεν συμφώνησα, αλλά και δεν αντέδρασα κι απλά με τον καιρό έδειξα και να τα αποδέχομαι.
Να μιλήσεις, να μιλήσεις και να πεις τι;
Όταν πια από χρόνια επαναλαμβάνεις ένα συγκεκριμένο μοτίβο στο οποίο δεν άνηκες ποτέ, να σπάσεις μιά σιωπή και να διεκδικήσεις, να διεκδικήσεις την ευκαιρία τα συναισθηματά σου να βρουν αποδέκτη ικανό να τα αντέχει κι αν όχι αυτόν στον οποίο θα τολμήσεις να τα ομολογήσεις, κάποιον άλλον αργότερα στον οποίο θα μπορείς και θα έχεις πλέον την δύναμη να εκφραστείς από την αρχή με βάση το πως αισθάνεσαι.
Είναι τα συναισθηματά μας τελικά όπλα στα χέρια εκείνων που δεν αισθάνθηκαν ποτέ το οτιδήποτε για μας και θέλει δύναμη και τόλμη να φροντίσεις εσύ ο ίδιος να βάλεις στο όπλο μιά σφαίρα που έχει σαν μόνο προορισμό την καρδιά σου.
Φοβόμαστε να κόψουμε την ζωτικής σημασίας γέφυρα, καρδιάς - ελπίδας, που από χρόνια μπορεί να μην υφίσταται και καν, απλά είμασταν πολύ δειλοί για να μιλήσουμε και πολύ φοβισμένοι, μην χάσουμε αυτά που αν στην πραγματικότητα υπάρχουν δεν χάνονται.
Κι ύστερα είναι και το άλλο, πως οι λέξεις έχουν πάντα ένα κακό: Δεν καθρεφτίζουν ποτέ απόλυτα το πως ακριβώς μπορεί να αισθανόμαστε για έναν άνθρωπο..
''Σε θέλω'', ''Σε έχω ανάγκη'', ''Σε νοιάζομαι'', ''Σε σκέφτομαι'', ''Σ'αγαπώ..''
Καλούπια που μια ζωή προσπαθώ να τα αποφύγω.. Τι ήχο να δώσεις σε ένα συναίσθημα;
Μπαίνει ένα συναίσθημα σε λέξεις; Χωράει; Κι αν μπει πόσο καιρό επιβιώνει εκει μέσα;
Ή μήπως το μυαλό μου εφευρίσκει και πάλι απλά ηλίθιες δικαιολογίες προκειμένου να παρατείνει λίγο ακόμα τον χρόνο παραμονής μου σε ένα τάχα μου ασφαλές πλαίσιο του δεν μιλάω/δεν χάνω κάτι, που όμως από καιρό έχει αρχίσει ήδη να γίνεται ασφυκτικό;
Οι λέξεις θα βρουν από μόνες τον τρόπο να βγούνε επιτέλους στην επιφάνεια και τα συναισθηματά μου θα πάρουν την θέση που τους αξίζει,
είτε μαζί σου, είτε χωρίς σου..


Σ'αγαπώ



Freedom




4 σχόλια:

  1. σημερα μιλησες για συναισθηματα κι εγω σ ακολουθω! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωω.. Ανυπομονώ να διαβάσω. Εγώ πάλι το έχω γράψει σχεδόν εδώ και μιά εβδομάδα το κείμενο, αλλά δυστυχώς κάτι τεχνικά προβλήματα με το blog μου δεν με άφησαν να το αναρτήσω και να το μοιραστώ.
      Με την πρώτη ευκαιρία θα έρθω να σε διαβάσω.
      Μιά γλυκιά καλημέρα σου στέλνω! :)

      Διαγραφή
  2. Είναι πολύ δύσκολο
    να παραδεχτεί κανείς πως κάτι έχει τελειώσει
    ή απλά τελειώνει όπου να 'ναι.
    Και προσπαθεί να συντηρήσει μια ψυχή έτοιμη να
    εγκαταλείψει ένα σώμα.
    Απόφαση χρειάζεται και δυναμικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα μεγαλύτερα βήματα στην ζωή μας τα κάναμε στην πιο μεγάλη μας αγάνακτηση, μιλήσαμε όταν ήταν πια αργά, αλλά συνειδητά πλέον ελευθερωθήκαμε από πολλές τοξικές καταστάσεις.
      Χρειάζεται δύναμη για να μιλήσεις κι ακόμη περισσότερη δύναμη να μαζέψεις τα κομμάτια σου αφού μιλήσεις, εκει δεν υπάρχουν λόγια, μόνο κομμάτια..

      Διαγραφή