Στον κόσμο που ζω εγώ κανένας που δεν τρέφει έστω και λίγα αληθινά συναισθήματα δεν κάνει έρωτα με κάποιον άλλον, που δεν ευελπιστεί το ό,τι αισθάνεται να το αισθάνεται έστω στο ελάχιστο κι ο άλλος κι αν τελικά το κάνει, φροντίζει πάντοτε να το ''παίξει'' τίμια, να είναι ξεκάθαρος κι όχι να το κάνει εκμεταλλευόμενος τα συναισθήματα κάποιου άλλου για'κείνον, κοιτάζει να μην είναι μπερδεμένος όταν εσύ του κάνεις δώρο τον εαυτό σου, στον δικό μου κόσμο το να κάνει κανείς έρωτα δεν αποτελεί μια φθηνή πράξη μιάς κατά τ'άλλα άκεφης βραδιάς, που να.. Καυλώσαμε και μας προέκυψε έτσι, δεν είναι κάτι που σε κάνει να μετανιώνεις το επόμενο πρωϊ ή να καταλήγεις να μισείς τον εαυτό σου.
Το να κάνεις έρωτα με κάποιον άλλον άνθρωπο είναι αληθινά πολύ σπουδαίο, όταν κι οι δύο αυτοί άνθρωποι που συνειδητά συμμετέχουν σε αυτό, το αισθάνονται ακριβώς το ίδιο κι όμως παράλληλα τόσο σπάνιο να συμβεί.
Δεν δίνεις το κορμί σου όπου να'ναι, είναι το κορμί σου, κομμάτι σου, κομμάτι απο'σένα, ολόκληρος εσύ και για'μένα δε νοείται να το αγγίζει ο καθένας ή κάποιος που δεν μπορεί ή δεν θέλει, να αφουγκραστεί ούτε μία από τις ανησυχίες της ψυχής σου.
Στον κόσμο που εγώ ζω δεν ζει μαζί μου κανένας, για κάποιους είμαι πολύ πουριτανή και για άλλους απλά ψυχρή, άλλοι μπορεί απλά να μην ενδιαφέρονται καθόλου για αυτό το ''μοτίβο'', έτσι ώστε να μπουν απλά στη διαδικασία να με χαρακτηρίσουν και κάπως, το ίδιο δεν ενδιαφέρομαι κι εγώ να ακούσω το τί έχουν να μου πουν, στον κόσμο το δικό μου δεν δίνεις κάπου το σώμα σου απλά για εκτόνωση κι είναι πολύ ρομαντικός για να χωρέσει μέσα στον άλλον, τον πραγματικό.
Ο πραγματικός καταφέρνει να τον ισοπεδώνει τόσο που σε κάνει σχεδόν να μην τολμάς ή και να ντρέπεσαι να πεις πως ο δικός σου, αυτός που φαντάζεσαι εσύ, βαθιά μέσα σου θα'θελες να'ναι μιά πραγματικότητα που να υφίσταται για όλους.
Στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι το οποίο συμβαίνει από πεποίθηση, δεν το νιώθω, δεν το κάνω, είναι κάτι που σχεδόν με αηδιάζει και μόνο στη σκέψη, δεν είμαι ζώο, δεν μου άρεσες απλά και σου έδωσα τον εαυτό μου, δεν μπορώ να μοιραστώ έστω και το ελάχιστο εάν δε νιώθω, πόσο μάλλον το κορμί μου, είναι φθηνό και δεν μου βγαίνει, παγώνω.
Οι πολύ ρομαντικές ψυχές δεν χωράνε σε αυτόν τον κόσμο, δεν προλαβαίνεις να γνωριστείς με τον άλλο και σ'έχει γδύσει με τα μάτια, κοιμάσαι μαζί του και την επόμενη δεν σε ξέρει, αγγίζει το κορμί σου, αλλά ξεχνάει ότι μέσα σε αυτό έχεις και μιά καρδιά που αν δε νοιαστεί και για'κείνη το ίδιο και δεν της συμπεριφερθεί με την ίδια θέρμη, παγώνει και το μέσα σου.
Δεν τον κατακρίνω τον άλλον, τον κόσμο τον αληθινό λέω, μας πες μου απόψε πως να χωρέσω κι εγώ κάπου σε μιά γωνίτσα χωρίς να πονάω όταν εγώ δίνομαι ολόκληρη κι είναι λάθος, όταν βλέπω ανθρώπους που έχουν χάσει προ πολλού τα νοήματα των λέξεων και φράσεων, δίνομαι, σε θέλω, σ'έχω ερωτευτεί, επικρατεί παντού μια φτήνια τόση έτσι ώστε να σε θλίβει και λίγο περισσότερη από όσο εσύ αντέχεις κι ο συναισθηματικός σου κόσμος βαστά, τόση που να σε κάνει να κρύβεις και να κρύβεσαι.
Εδώ το κάθε λάθος πονά τόσο που να σε κάνει να κλείνεσαι όλο και πιο πολύ στον εαυτό σου, να μισείς τον έρωτα ή να μισήσεις τους ανθρώπους ;
Να μισήσεις τους ανθρώπους που κατάντησαν έτσι τον έρωτα.
Freedom
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου