mp3

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Κάτι που να διώχνει την λύπη





Κάτι βράδια σαν αυτό θέλω να σου φωνάξω ότι οι άνθρωποι που αγαπάνε μένουν δεν το βάζουνε στα πόδια, μένουν δίπλα στον άλλον έστω σαν φίλοι, που @@ φίλος μου δεν ήσουνα ποτέ αλλά τελοσπάντων, μένουν και προσπαθούν, συζητάνε, λένε τι τους πειράζει, τι τους ενοχλεί, μοιράζονται..

Κι ύστερα λέω γ@μησέ το...

Δεν νοιάζεσαι ρε Γιάννη, από τότε μου έλεγες πως όσα κι αν σου γράφω δεν τα διαβάζεις καν..
Για ποιον τα έγραφα; Σε ποιον τα έλεγα; Σε ποιον μίλαγα; Ποιον αγάπησα;
Δεν με πονάει που δείχνεις πως σου είμαι αδιάφορη, δεν με νοιάζει καν ο λόγος για τον οποίο εγκατέλειψες, κλαίω γιατί εκείνο το βράδυ είχες δίκιο.. Δεν σου καίγεται καρφάκι. Για το γ@μημένο τετράγωνο Αφροδίτης Ποσειδώνα στον γενεθλιό χάρτη μου κλαίω που από ότι λέει αυτό μου δημιουργεί τις μεγάλες προσδοκίες γύρω από τις σχέσεις μου, τόσο μεγάλες που μετά απογοητεύομαι οικτρά..
Και που όσο κι αν δεν θέλω να πιστεύω στα άστρα και στα ζώδια εσύ με κάνεις και τελικά τα πιστεύω.
Και τελοσπάντων.. Για ότι θέλω κλαίω ! Τουλάχιστον εγώ μπορώ !!!!!!





 Freedom






4 σχόλια:

  1. Τουλάχιστον εσύ μπορείς!
    Είναι ευλογία το δάκρυ!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Απαντήσεις
    1. Μάλλον θα προτιμούσα να μη με νιώθεις αν αυτό το κείμενο σου θύμισε κάτι δικό σου, είναι άσχημο να νιώθεις ενώ ο άλλος δε νιώθει.

      Διαγραφή