Τυχαίες συναντήσεις γεννάνε ψευδαισθήσεις

Κι αν υπάρχουν άνθρωποι που ενώ νόμιζες πως μπορείς να τους αφήσεις στο παρελθόν σου, επιστρέφουν από το πουθενά ξυπνώντας σου μνήμες; Εάν με μιά απλή ξαφνική συνάντηση αισθανθείς ότι παρόλο που μπορεί να απομακρύνθηκες, ακόμα καταφέρνουν να κρατούν δέσμια κομμάτια της ψυχής σου..
Πόσο χρόνο μπορεί να σου πάρει να ελευθερωθείς κι αν ούτε αυτό είναι εφικτό τότε τι κάνεις;
Τους αφήνεις με τα εγκλωβισμένα κομμάτια σου και τρέχεις με ότι περίσσεψε, ή χάνεσαι ξανά πίσω από όνειρα που ίσως δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν;
Θέλω έναν ρόλο και θέλω τον πρωταγωνιστικό, δεν με νοιάζει ποιον θα χρειαστεί να παραγκωνίσω, σκέφτομαι μόνο ότι τον αξίζω. Θέλω να βρεθώ μπροστά από τα φώτα, στο πλάϊ σου, δίχως να'χω κάτι να φοβηθώ. Γιατί φοβάμαι, φοβάμαι την έκφραση του προσώπου σου όταν από ο άνθρωπος μου γίνεσαι ένας ξένος, φοβάμαι το πως αλλάζει ο καιρός και μαζί μ'αυτόν κι εσύ και πιο πολύ φοβάμαι ότι αν δεν μπορέσουμε να κρατηθούμε κι οι δυό από ένα κοινό και σίγουρο σημείο θα πέσουμε. Πόσο πιο σίγουρο μπορεί να είναι αυτό το σημείο από την ίδια την αγάπη;

''Μ'αγαπάς;''

Σε ρωτάω κι έχω στα μάτια την προσμονή ενός παιδιού που του τάζεις το ωραιότερο παιχνίδι, έχω στην καρδιά νεογνά πουλιά που περιμένουν ένα νεύμα σου για να πετάξουν κι έχεις στα μάτια φόβο, διώξε τον φόβο από τα μάτια, δεν είμαι εχθρός σου εγώ, δεν πολεμάω κανέναν, μόνο για την αγάπη μας πολεμώ κι έχω για μόνο σύμμαχο την καρδιά μου, αν αποδειχτεί ψεύτρα θα στην χαρίσω για ακόμα μιά φορά, αν αποδειχτεί αληθινή θα την κρατήσω, την χρειάζομαι για να αντέχει να σ'αγαπά, να σβήνει αυτόν τον τρομακτικό φόβο απ'τα μάτια σου.




Freedom