Άσε με να σε λέω λάθος.

Ένα λάθος που γίνεται παραπάνω από μία φορά.
Το μόνο λάθος που μου επέτρεψα να ζω, το μόνο λάθος που χώρεσα στην τόσο τέλεια κατανεμημένη ζωή μου ανάμεσα στα δήθεν σωστά.
Ένα λάθος που δεν έχει υλική υπόσταση αλλά στιγμές το νιώθω να υπάρχει σαν κόμπος στον λαιμό μου, να βαραίνει το στήθος μου τις μέρες
Να κουρνιάζει μες στα μαλλιά μου τις νύχτες, να μου ζεσταίνει τον λαιμό, τα σωθικά μου, όλα.
Πάντου δίπλα μου, πάντα μέσα μου.
Άσε με να σε λέω λάθος κι ας μην σε είδα ποτέ σαν τέτοιο.
Λάθος οι νύχτες που μοιράστηκα μαζί σου, λάθος τα αρώματα που ιδρωμένα κι ανάκατα φθάνουν στο ύψος της μνήμης μου και με πνίγουν..
Λάθος τα ποτήρια με το κόκκινο κρασί που ανεβαίνουν ψηλά για να χυθούν στην συνέχεια μέσα μας και να κάψουν τις αναστολές μας.

Λάθος, λάθος, λάθος! Όλα ένα λάθος.

Ένα λάθος τόσο ωραίο σαν την στιγμή που βουτάς το δάχτυλο σε ένα βάζο από μέλι και με κρυφή χαρά και λαχτάρα το ακουμπάς δειλά στο στόμα, κλείνοντας τα μάτια μπροστά στην ανείπωτη απόλαυση κι ενώ ξέρεις πως δεν πρέπει να σπάσεις την διαιτά σου και ποιος είπε ότι τα λάθη δεν μπορούν να είναι ωραία;
Λάθος, απο'κείνα τα αξέχαστα τα μεγάλα, που δεν ξέρεις αν αναπολώντας τα θα πρέπει να λυπάσαι που σιγά, σιγά τα άφησες να γίνουν μέρος της ζωής σου, ή να χαίρεσαι που τα κράτησες τελικά στο σκοτάδι χωρίς ταυτότητα αλλά πάντα γεμάτα από πάθος, ξεχειλισμένα από ζωή !
Λάθος, άσε με να σε λέω λάθος να σε κρύβω στα μυστικά μου συρτάρια, να σε χρεώνω τις απουσίες από την ζωή μας, να σε βρίζω για τις στιγμές που μου χρωστάς, να φεύγω, να φεύγεις, να σμίγουμε και πάλι σαν ένα λάθος που πάντα υπάρχει λόγος που συμβαίνει.

Άσε με να σε λέω λάθος, λέγε με στιγμή, έτσι κι αλλιώς μιά στιγμή είναι η ζωή μας. Μιά ανάσα. Λάθος μου..

Freedom