Νιώσε με..

 Τι να γράψω που να μπορεί να έρθει και να πέσει με βία πάνω στην άγρια σιωπή σου ;
 Ποιος στίχος άραγε μπορεί να αγγίξει την σκληρή καρδιά σου ;
 Όσο αφήνεις την απόσταση μεταξύ μας να μεγαλώνει, ποιους ανέμους να στείλω να τρυπώσουν από το παραθυρό σου ;
 Ποια λόγια να τους παραγγείλω να ψιθυρίσουν στα ονειρά σου ;


Δώσε μου έναν λόγο να πιστεύω πως δεν έκανα λάθος, πως δεν είσαι εσύ ο ίδιος άνθρωπος που νοιαζότανε για'μένα αλλά που τελικά βαθιά μέσα του ποθούσε μια μέρα να με πονέσει πιο πολύ από τον πόνο που έδειχνε πως ήθελε να απαλύνει..


Δείξε μου έναν δρόμο κι εγώ θα τον περπατήσω..
Δείξε μου ένα φως κι εγώ υπόσχομαι να μην κλείσω τα μάτια στην λάμψη της απάτης, μπορώ με αφέλεια μικρού παιδιού να αφεθώ σε ένα ψέμα σου, το τίποτα σου δεν μπορώ να αντέξω..
Τον αδιάφορο χτύπο της καρδιάς σου..


Πλησιασέ με,
 μίλα μου,
 κάνε με να πιστέψω..



 Έχω τόσο ανάγκη να πιστέψω..
Δεν θέλω να πιαστώ από πάνω σου, δεν φοβάμαι πια την πτώση, από το χέρι σου θέλω να πιαστώ κι εγώ να κρατήσω το δικό σου..



Αντέχεις ; 



Freedom